Het begon gisteren een beetje druilerig. Maar het weerhield ons niet om de binnenstad van Groningen in te trekken om mensen aan te spreken en te vertellen over Jezus.
Het is toch wel een dingetje, dat bijna iedereen zegt gelovig te zijn opgevoed maar nu niet meer kan of wil geloven. Consequent proberen we discussies te vermijden, maar te getuigen over een liefdevolle God die zijn Zoon gegeven heeft voor onze zonden.
Iedereen die in Hem gelooft is behouden. Groningen is door de vele studenten een internationale stad geworden. Dus vaak voeren we de gesprekken in het Engels. Zelf ben ik soms verbaast over hetgeen ik zelf zeg, in een gesprek met een Iraanse ‘atheïst’ zei ik: “Our believe in Jesus is a ticket to heaven”.
Het bijzondere is dat tijdens die gesprekken je echt voor de ander gaat interesseren. Hoewel de meeste mensen Jezus (nog) niet aannemen, geven wij ze wel een boodschap mee van liefde en hoop en vaak een kaartje om eens op de website van Lifeteam Groningen te kijken.
Het viel mij wel op dat er steeds een politieauto langs ons reed en op een gegeven moment zelfs vlak achter ons stopte. Maar er gebeurde verder niets. Geen handboeien, stokslagen en gevangenis voor ons. Wel werden we even later aangesproken door twee stadswachten. Of wij bezig waren met het verspreiden van folders? Dat mag niet op de Vismarkt. We konden uitleggen dat we christenen zijn en met mensen over ons geloof willen praten en soms dus een kaartje meegeven om eens naar de website te kijken. Een van de stadswachten vertelde dat hij ook christen is. De andere (een vrouw) vertelde dat we niets verkeerds deden, onze activiteiten vallen onder vrijheid van meningsuiting. Ook haar heb ik gevraagd of zij Jezus kent maar het antwoord was vaag. Haar is wel stof meegegeven tot nadenken.
Vanochtend las ik op mijn telefoon de tekst van de dag. Filippenzen 4:9 “Breng niet alleen in praktijk wat u van mij geleerd hebt, maar ook wat u van mij gehoord en gezien hebt, dan zal de God van de vrede met u zijn.” HTB. Dat is wat wij proberen te doen.
We verzamelen ons telkens weer onder de Martinitoren een symbool van het christendom. En inderdaad de toren is van verre zichtbaar, en bovenin hangen de klokken om mensen te roepen. In vele steden en dorpen zijn die torens nog steeds duidelijk zichtbaar. Maar ik vraag me soms wel af of de kerken wel open genoeg zijn om het licht van Jezus te laten schijnen. Of… zijn die mooie gebouwen niet meer een kostbare korenmaat die het licht binnenskamers houden.
Als de kerken leeglopen dan is het onze taak om de mensen op te zoeken. Het is trouwens de hoogste tijd om in actie te komen. Want de tijd is nog maar kort! En er zijn nog zeer veel ‘tickets to heaven’ verkrijgbaar!