Vandaag ben ik, zonder het vooraf te weten, op verjaardagsvisite geweest. Op de brug aangekomen van het offshore schip de Topaz Tangaroa vertelde de kapitein mij dat een van zijn officieren jarig was. Dat moest worden gevierd natuurlijk. Helaas zonder gebak maar de koffie smaakte prima.
De Topaz Tangaroa houdt zich bezig met het ingraven van stroomkabels en heeft daarvoor indrukwekkende apparatuur aan boord. Er werd mij het een en ander uitgelegd en kon zelfs een blik werpen in de controlekamer, waar de enorme onderwatertractor mee wordt bediend.
Mijn openingsvraag is meestal of de mensen christen zijn. En dat geeft dan in de meeste gevallen aanleiding om over geloofszaken te spreken. Hier was dat niet anders. De mannen die ik sprak waren Italianen en hebben een Rooms Katholieke achtergrond. Ze geloven in God en Jezus. Maar de kerk vonden ze te ver van de mensen afstaan. Ik heb kunnen vertellen over de liefde van God, en dat Jezus voor onze zonden gestorven is, zodat we door ons geloof in Hem kinderen van God zijn! De jarige job heb ik uiteindelijk een scheepjesfles overhandigd. Zijn collega was daar zo enthousiast over dat hij de kapitein van zijn werk afhaalde. Dat moest hij zien. En inderdaad de kapitein was onder de indruk. Ik heb uitgelegd dat deze scheepjesflessen door een van onze vrijwilligers worden gemaakt en dat we dankbaar zijn dat het geschenk zo wordt gewaardeerd.
We namen hartelijk afscheid, maar toen ik alweer buitenstond werd ik terug geroepen. De jarige job wilde mij ook iets overhandigen. Ik kreeg een biljet van € 20 in mijn handen gedrukt. “It’s for your organisation and we are very greatfull with your visit.” Met een welgemeend “God bless you all” nam ik afscheid.
Een ander schip dat ik bezocht was een hotelschip. Dat ligt nu voor een paar weken in de Eemshaven. Voor ik aan boord kon klauteren moest ik even wachten tot een enorme kraan een radarbol op de kade had gezet. Daarna werd ik op het schip door een vrouwelijke wachtman of is het nou gewoon wachtvrouw naar de kapitein op de brug begeleid. Hoe dan ook. Het was eigenlijk te druk voor mijn bezoek maar toch een mooi gesprek met de kapitein kunnen voeren. Ik ben welkom als ik volgende week op een avond terug kom om met bemanningsleden te praten. Dus dit schip ziet mij zeker terug.
Mijn derde en laatste bezoek wilde ik afleggen bij een schip dat afgemeerd lag bij De Maltkade. Het enige dat ik echter kon doen was zwaaien naar het schip dat door sleepboten van de kade werd getrokken. De volgende keer beter. Ik heb mooie gesprekken kunnen voeren en zie uit naar een vervolg. God is goed!