Het was weer donderdag, 13 juli 2017.
Een mooie dag om te evangeliseren in de stad Groningen. Dit keer waren we met 3 mensen. Ja, er mogen wel iets meer mensen meedoen! Dit keer ging Hidde alleen en ik trok met Margreet de stad in. De eerste jonge vrouw die wij aanspraken was gelijk een en al verontwaardiging. Hoe wij het durfden om zomaar iemand op straat aan te spreken. Het werd een vreemde ontmoeting, toch konden we iets vertellen over ons geloof in Jezus. Woorden die je vertelt over Jezus komen uit je hart en gelijk voel je Zijn liefde stromen. Dat gebeurde eigenlijk de hele avond met al die leuke gesprekken. Je kunt je eigen blijdschap en verbondenheid met Jezus nauwelijks onder stoelen of banken steken. Dat is zo mooi. Dat werkt aanstekelijk. The first love was all around.
Aan een jongen vertelde ik dat Jezus geneest en dat wij vaak met mensen op straat bidden. “Dat komt mooi uit,” zei hij. “ik heb veel pijn in mijn nieren” Natuurlijk wil ik dan met deze jongen bidden, maar hij gaf eigenlijk gelijk aan dat hij niet kon geloven in Jezus. Tja als je Jezus afwijst en wel genezen wilt worden, komt bidden dan niet over als een hocus pocus verhaal? Er waren gesprekken met ongelovigen, met moslims, met mensen die wel geloven dat er iets is, met kerkgangers en met een erg enthousiast gelovig stel. Dat werd trouwens een mooi gesprek in het Engels. Dit stel hebben we gewezen op de Vineyard gemeente. Ook Hidde had mooie gesprekken. Jezus was met ons en hoe mooi is het dat we hier de vrijheid hebben om zomaar mensen op straat aan te spreken en te vertellen dat Jezus van hen houdt.