Donderdagavond 2 februari 2017 weer van alles meegemaakt, getuigenissen en gebed. Dit keer minder spanning vooraf, eerder een verlangen om te beginnen. Toch kwamen er wel dingetjes op m’n pad. Ik hoef geen kaartje meer in de bus te kopen. Na rijp beraad besloten om voor het eerst een ov-chipkaart aan te schaffen. Alles kan via internet worden geregeld. Dus… no problem. Nou ja niet helemaal. Voor het eerst dus inchecken, piep… en inderdaad, het werkt. Er wordt automatisch geld op je kaart bijgeschreven en de ritprijs wordt afgeboekt, daarna alleen nog even uitchecken. Tenminste zo hoort het.
Er was in de bus nog iets wat ik nog nooit had meegemaakt. Er stond iemand voor mij op en ik mocht gaan zitten. Ik twijfel nog steeds of ik daar wel zo blij mee moet zijn. 😉 Nou ja was een aardig gebaar! Twee haltes voor de Grote Markt ontstond er een lichte paniek in de bus, een storing bij uitcheckapparaten was de oorzaak. Veel reizigers naar de chauffeur, maar die kon niet helpen. Dus extra afschrijving en moeite doen om je paar euro’s terug te krijgen. Lang leve de OV-chip kaart.
Toch werd dit allemaal geen smet op de avond. We gingen met 2 teams de straat op. Al heel snel raakten we in gesprek met een vrouw die met een blindenstok liep. Zij was slechtziend. Toen wij vertelden over Jezus en dat Hij mensen geneest brak deze vrouw in tranen uit. Het werd een mooi gesprek over vergeving, redding en herstel. We hebben voor deze vrouw op de Grote Markt voor genezing gebeden. We namen uiteindelijk afscheid van een stralende vrouw, een vrouw met wie God aan het werk is. Er waren ook enkele afwijzingen en ongeïnteresseerde mensen, ook enkele jongens die uit een zwaar gelovig deel van Nederland kwamen en in hun jeugd die zware opvoeding hadden meegekregen. Maar ze kunnen nu niet meer geloven. Er is geen God! Toch konden we wel getuigen van onze relatie met Hem en dat God anders is dan in de zware kerken wordt geleerd. God is liefde! Het mooiste gesprek was met een jongen die helemaal openstond voor het evangelie. Wauw, wat een een mooi gesprek werd dat. Ook met deze jongen uiteindelijk gebeden voor dingen (wiet) waar hij vanaf wilde en voor genezing. We hebben hem gevraagd om via de mail verdere afspraken te maken zodat we hem kunnen helpen, om stappen te zetten naar bekering en een relatie te beginnen met God. Ik verwacht hier veel van. Dus bid voor hem. Een paar minuten voor sluitingstijd nog even een bekertje koffie met elkaar gedronken bij Bakker Bart. En toen afscheid genomen. De terugreis verliep vlekkeloos! Uitkijken naar volgende week donderdagavond.