Gesprekken op straat

Donderdag 26 januari 2017, deze dag staat in het teken van één activiteit, namelijk evangeliseren. Vanavond zal ik alleen naar de stad gaan. Er zijn dit keer geen bekenden die zich gemeld hebben. Jammer, maar het is goed. Het Bijbellezen vandaag bracht me bij Ezechiël 18. Vooral het 23e vers is een bekende, maar ik wil het graag lezen in de omliggende tekst. In Ezechiël 18 kun je lezen dat iedereen zijn of haar eigen verantwoordelijkheden heeft. Welke keuzes maak je. Hoe God naar jou kijkt heeft niet te maken met het gedrag van jouw ouders. Kinderen nemen uiteraard vaak wel dezelfde gedragspatronen over van wat hun geleerd is, maar toch blijf je zelf verantwoordelijk voor wat je doet. Het hoogtepunt kun je lezen in vers 23 “Denkt u dat Ik de goddeloze graag zie sterven?’ vraagt de Here. ‘Juist niet! Ik wil alleen dat hij zich bekeert, zijn goddeloze wegen verlaat en leeft.” Bekering, dat is de weg die de mens moet gaan om te leven! God heeft ons zelfs zijn Zoon gegeven. Joh. 3:16 “Zodat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.” Dat woordje, heeft, mag dik worden geschreven en onderstreept! Je hebt het al ontvangen als je gelooft! Het is geen eigen verdienste, maar genade! Het enige dat telt is bekering en geloof. Deze tekst zou later de dag, tijdens het evangeliseren, nog goed van pas komen.

Er ligt een gezonde spanning op deze dag, uiteraard ben ik met mijn gedachten bij de avond, hoe zal het gaan? Met hoeveel mensen zijn we. Maar eerst een aantal klusjes doen en een wandeling gemaakt in het Biessumerbos. Nou ja bos. Wel een mooi bomenrijk gebied aan de noordelijke rand van Delfzijl. Een soort scheidslijn tussen bebouwing, provinciale weg, spoorweg en de landerijen. Al snel werd het tijd om weer huiswaarts te keren. Vroeg eten en daarna met de auto naar Kardinge. Daar op de bus stappen op weg naar de Grote Markt. Een volle bus. Het valt me op hoe gemakkelijk iedereen met de OV-chip kaart omgaat. Ik ben de enige uitzondering. € 2,00 kost een enkeltje bij de chauffeur. Nog een uitzondering is dat ik niet op mijn mobieltje zit te staren, nou ja iemand moet toch opletten of de bus wel de goede richting neemt. Het is een kort ritje en dan sta je ineens in het centrum van Groningen. Het verzamelpunt is altijd aan de voet van d’ Olle Grieze. Uiteindelijk waren we met een clubje van 3 personen. Een kort gebed met de vraag om leiding en bescherming. En toen vertrokken we.

Het eerste kwartier kwamen er geen gesprekken tot stand. Mensen wilden niet luisteren of hadden haast. Dan is mijn reactie om in mijzelf te bidden en God te vragen of Hij ons naar de juiste mensen wilt leiden. Dat gebeurde heel snel daarna. Er kwam een gesprek met een ex-rooms-katholieke man die in zijn jeugd misbruikt en ernstig vernederd werd. Met dank aan de gelovigen. We hebben een hele andere kant van het geloof kunnen vertellen en hem erop gewezen dat Jezus liefde is. Maar het was (nog) te moeilijk voor hem. Daarna kregen we contact met twee moslim mannen. Mensen met weinig kennis van hun eigen geloof maar ze wisten wel dat Jezus een belangrijke profeet is. We hebben duidelijk gemaakt dat Jezus niet alleen een profeet is maar Hij is de Zoon van God. En dat wilden of konden ze niet accepteren. We hebben aangegeven dat Jezus offer gebaseerd is op liefde en voor alle mensen beschikbaar is.

Kort daarna kregen we een gesprek met een groepje jongens die nergens in geloven. We hebben veel kunnen vertellen en uiteindelijk heb ik twee jongens een Nieuw Testamentje mee kunnen geven. Daarna kwam een gesprek met twee Jehova’s getuigen. Deze jonge mannen waren erg volhardend in hun visie op de bijbel, een bijbel die op sommige punten afwijkt van de onze. Toen ik de tekst Ezechiël 18 :23 noemde haalden ze direct hun mobiele telefoon tevoorschijn. Binnen no time hadden ze de tekst op hun scherm en lieten deze vol trots zien. “Kijk dat staat er”. “Tja het staat er echt. Het gaat niet om je werken joh” Bekeer je van je zonden en accepteer Jezus. Een cruciale vraag aan Jehova’s getuigen is of ze gered zijn. “Uhh dat weten we niet. Dat hangt van onze daden af.” Maar waar ligt de grens. Wanneer haal je het en wanneer niet? Zo jammer dat zij al hun tijd steken in het benaderen van mensen, die ze vervolgens alleen maar tot “werken” aanzetten en vervolgens met lege handen laten staan!

Intussen had Hidde vlak achter ons een gesprek met een jonge man. Hij mocht met deze man bidden voor een vrij ernstige kwaal. De man werd direct genezen! De tijd vloog voorbij en we sloten af met een dankbaar gevoel. God heeft de leiding! Nog even een beker koffie bij Bakker Bart en toen naar de bus gesneld. Een mooie avond, met soms moeilijke gesprekken, maar we leren en we zien alweer uit naar het volgende avontuur met God!  

Bladwijzer de permalink.

Reacties zijn gesloten.