I’m not good enough

Woensdag 6 maart. Het is een grijze druilerige dag, maar we hebben een mooie hartverwarmende boodschap voor zeevarenden die ver weg van huis in een mistroostig decor van de Eemshaven hun werk moeten doen. Na een kort gebed betraden Harm en ik, de zeer steile loopplank van het werkschip de EDT Jane. De wachtman was een Oekraïner. We hebben kort met deze man gesproken over Jezus. Op de brug hebben we een wat langer gesprek gevoerd met de kapitein en een paar officieren. Harm legde het evangelie weer uit met plaatjes van ‘de Brug’ Jezus die de zonden voor ons heeft gedragen en door ons geloof de weg naar de Vader overbrugd. Er werd geluisterd en gereageerd. De kapitein kon ons door de drukke werkzaamheden aan boord helaas geen gelegenheid geven om met andere bemanningsleden te praten. We zullen een andere keer naar dit schip teruggaan.

Ons tweede bezoek brachten we aan de Viking Neptune. Ook een werkschip dat aan de Broekmankade lag. Na een flinke wandeling over het grote terrein werden we hartelijk verwelkomt door de wachtman. Maar tegelijk met ons betraden nog een aantal mannen het schip. Het was de dag van personeelsaflossing. Ondanks de drukte waren we hartelijk welkom op de brug. We werden opgehaald door een Filipijnse jonge vrouw die een shirt droeg met de tekst ‘Evangelico’. Een mooi aanknopingspunt om over Jezus te spreken. Zij begeleidde ons met de lift naar de brug. Daar werden we hartelijk ontvangen door de 1e en 2e officier. Ook hier ging het gesprek al snel over onze Heiland. Even later kwam ook de kapitein tevoorschijn en ook met hem over het evangelie gesproken. Ik kreeg het idee om deze man een flessenscheepje te geven en vroeg hem hoe lang hij al vaart. Dat was 24 jaar. Nou dat is natuurlijk een mooie tijd, “I have a present for you”, en ik vertelde dat ik dit graag overhandig namens degene die dit heeft gemaakt. Toen de kapitein het flessenscheepje zag, viel zijn mond open van verbazing. “No, no, that is too much. I’m not good enough for such a beautiful present.” Maar na enig aandringen begreep de kapitein dat wij hem wel waardevol genoeg achten. De fles kreeg een prominente plek op de brug! We hebben ook nog met de wachtman en de ‘evangelica’ vrouwelijke zeevarende gesproken. Haar heb ik een ijsmuts overhandigd en de zgn. ‘briefpost’ dit is een boekje in met de titel in Tagalog “Een brief voor jou”.

Verder was iedereen aan het werk dus verlieten wij het schip en togen we naar de Emmakade, waar onder andere twee sleepboten gebroederlijk naast elkaar lagen. De Centaurus en de Bremen Fighter. Op de eerste sleper werden we enthousiast ontvangen door een Filipijnse jongeman. Met hem hebben we een heel gesprek gevoerd over de kerk en wat in het geloof nou het belangrijkste is. Deze jongeman bracht ons even later naar de brug, waar we ook weer mooie gesprekken konden voeren. De mensen reageerden enthousiast op onze boodschap, dat Jezus van hen houdt. Eén van de officieren vroeg ons of we ook naar de andere sleper wilden. “Yes of course”.

En zo beklommen we weer diverse trappetjes die inmiddels aardig glad van de regen waren geworden. Op de brug van de Bremen Fighter troffen we een paar mannen die wij ook over Jezus konden vertellen. Ineens dook er een enorme gestalte op, een soort worstelaar met armen waar die van Popeye de zeeman helemaal in het niet vielen. Enorme tatoeages maakten het beeld compleet. Dit was een man om rekening mee te houden. Op de vraag of de kapitein een Christen is, antwoordde hij “I’m an agnostic person”. Harm probeer aan de hand van tekeningetjes het evangelie uit te leggen, maar dit werd de kapitein te veel van het goede en hij verdween om buiten een sigaret te roken. Op de vraag of we met andere mensen mochten praten, kregen we wel een positief antwoord. Er werden een paar Filipijnse mannen opgeroepen en wij werden naar de messroom begeleid. Met beide Rooms Katholieke mannen hebben we ons geloof kunnen delen. Een van de mannen vertelde dat zijn vrouw naar een andere kerk gaat dan hij. Zij is Baptist. Het werd een levendig gesprek over de kerk maar vooral over de liefde van Jezus. De mannen waren erg blij met de Tagalog bijbel en de ijsmutsen met het bekende labeltje. Tot slot met beide mannen gebeden voor hun beide vrouwen en hun kinderen en uiteraard voor bescherming. Deze grauwe miezerige dag in de Eemshaven bracht vele hartverwarmende momenten. God is goed.

Bladwijzer de permalink.

Reacties zijn gesloten.