2 november 2017
Langzamerhand wordt de binnenstad van Groningen weer voorzien van kerstverlichting. Maar daarvoor waren we niet gekomen. We waren er om mensen te ontmoeten en te spreken over onze Heiland. Hij is het licht van deze wereld en Zijn licht willen we verspreiden.
Ook dit keer waren we met vijf personen. Het werd een bijzondere avond met lastige gesprekspartners maar we hebben kunnen getuigen van een machtig, liefhebbende God.
Onze eerste gesprek was met een jongeman die op z’n zachts gezegd nogal verbitterd reageerde. Zijn gelovige moeder is veel te vroeg gestorven. Waar was God? En ja, hij moest vroeger naar de kerk of hij wilde of niet. Hij was zelfs misdienaar geweest. Nee, God is voor hem een fantasie van mensen. Ons verhaal over liefde, vergeving en een God die gekend wil worden, daar wilde onze gesprekspartner niets van weten. Hij werd zelfs steeds bozer. We hebben na het gesprek nog voor deze jongeman gebeden. Dat onze woorden toch zullen doordringen en de boosheid zullen verdrijven. Ik bid voor deze jongen dat er een opening komt en ruimte voor vergeving en herstel.
Onze volgende gesprekspartner was een moslim jongen uit Somalië, nog maar pas in Nederland. Het was een aardige jongen. Het gesprek moest wel in het Engels maar we hebben kunnen vertellen over de liefde van Jezus en dat Hij gestorven is onze zonden. God is liefde. Voor moslims is het niet gemakkelijk om zomaar christen te worden, maar we hebben hem een kaartje meegegeven van www.hayatv.tv een christelijk Arabische website.
Open gesprekken met mensen die op de een of andere manier toch gesloten waren voor het woord van God. Ons derde gesprek (ook in het Engels) paste helemaal in dat rijtje. De jongen vertelde ons dat hij agnost is. Voor hem is op het gebied van geloven alles open. Er is gewoonweg te weinig kennis om jezelf helemaal aan één bepaalde godsdienst te wijden. Ja de bijbel vertelt alles maar dat doet volgens hem de koran ook. Voor een agnost zijn alle wegen op geloofsgebied dus open, al zijn er wel verschillende stromingen binnen het agnosticisme. In ons gesprek viel het woord “open” zo vaak dat je zou denken dat die openheid leidt tot onderzoek. Maar het is eerder een deur die alles stevig op slot houdt. Geen geloof in God, geen vergeving van zonden. De weg van Jezus “We houden het open, en gaan verder met de orde van de dag.” Toch sloten we het gesprek af met iets positiefs. Het woord “open” was zo vaak gevallen dat ik de jongen een bijbel gaf, met de vraag of hij hem wilde openen en lezen. Hij accepteerde de bijbel graag! En nu maar bidden dat hij de weg zal leren kennen en op de deur gaat kloppen. De deur die dan opengaat, zal zijn leven veranderen! Op de terugweg naar huis dacht ik terug aan die lastige gesprekken. Maar lastig of niet, nu ik mijn eigen verhaaltje terug lees, besef ik, God was erbij! Hij alleen kan al die gesloten deuren openen! En dat maakt de stappen die wij zetten in Groningen zo waardevol.
