Verhoorde gebeden

Ondanks alle maatregelen zijn Harm en ik gisteren toch naar de Eemshaven geweest. Ook dit keer parkeerden we de auto op een rustige plek om te bidden. We vroegen God om ons te leiden naar de juiste mensen en om Zijn leiding in de gesprekken. Aanvankelijk leek het ons tegen te zitten. Het eerste schip dat we bezochten was het werkschip de Rem Inspector.

Een indrukwekkend schip met een groot helikopter-platform op het voorschip. Helaas kwamen we niet verder dan de wachtman die in zijn kleine kantoortje ons vertelde dat de kapitein ons niet kon ontvangen i.v.m. de corona-maatregelen. Maar met de Bulgaarse wachtman raakten we in gesprek. Eerst over zijn land Bulgarije, maar op de vraag of hij Christen was reageerde hij twijfelachtig. Zowel Harm als ik konden daarna veel kwijt over het evangelie. We hebben hem bemoedigd om te bidden en vooral ook de bijbel te lezen. We konden diverse bijbels achterlaten die de wachtman verder zou verspreiden. Naast de Rem Inspector lagen vooral Urker vissersschepen die daar hun lading vis(schar) lossen en voor de rest van het weekend daar blijven.

We raakten in gesprek met de bemanning van de UK197 Het Noorderlicht. Diep gelovige mensen, maar wat is het mooi om aan deze mensen te laten zien dat evangelisatie niet altijd in Verweggistan hoeft plaats te vinden. We konden vertellen over onze ervaringen aan boord van andere schepen en dat Jezus een persoonlijke relatie met ons wil hebben. Uiteindelijk hebben we interactieve bijbeltjes uitgedeeld.

Daarna hebben we de drijvende kade bezocht. Ook daar lagen vissersschepen, maar echt contact kregen op een klein schip de UQ15. Eerdere ervaringen hebben mij geleerd dat er een groot verschil is tussen Urker vissers en die uit het Groningse Usquert. Vooral als het om geloof gaat. We spraken een visser aan die, naar later bleek, altijd alleen vist. Een leuk informatief gesprek ontstond. We kregen veel info over de garnalenvangst. Toen ik vertelde wat wij deden, kregen we de reactie dat het geloof niets voor hem was. De bijbel kende hij van de zondagsschool maar van de kerk wilde hij niets weten. Toch konden we veel persoonlijke getuigenissen kwijt en vertellen over het offer van Jezus. Uiteindelijk wilde de man een interactieve bijbel aanpakken en beloofde hij dat hij de app zou downloaden. Daarna raakte we nog met 2 mannen in gesprek die alleen maar naar de schepen stonden te kijken. Het bleken 2 zwagers te zijn. De een is Christen de ander gelooft niet. Toch ook weer over het evangelie kunnen spreken. We hebben nauwelijks schepen van binnen gezien. Maar aan meerdere mensen hebben we over Jezus kunnen vertellen. Onze gebeden, zijn verhoord. God is goed!

Bladwijzer de permalink.

Reacties zijn gesloten.