Vrijdag 15 februari heb ik samen met Wildrik een mooie dag beleefd in de Eemshaven. Na een kort gebed reden we naar de Zuidkade van de Beatrixhaven. Het schip van Gabriël lag daar afgemeerd.
Gabriël was aan boord en een van zijn collega’s wist hem al spoedig te vinden. Vorige week vroeg Gabriël of wij bijbels naar de Filipijnen konden sturen. Deze zou hij dan via zijn kerk aan de allerarmsten uitdelen. Helaas zijn de kosten voor verzending erg hoog waardoor we Gabriël wilden vragen of hij niet zelf een stapel Tagalog bijbels kan meenemen als hij naar huis gaat. Dat was inderdaad een goede vraag, Gabriël gaat over 2 weken naar de Filipijnen en hij vertelde dat hij niet veel bagage mee zou nemen. Dus een stapel bijbels is geen probleem, Hierdoor moesten wij zelfs even terug naar mijn huis rijden om een extra stapel Tagalog bijbels te halen. Ik woon zo’n 10 kilometer van de Eemshaven dus dat korte ritje had ik er graag voor over.
Gabriël toonde zich erg verheugd met de bijbels. Het schip Seaway Moxie waarop Gabriël werkt heeft echter een kapitein die mij steeds verteld dat het te druk is om met bemanningen te spreken, maar telkens krijg ik juist daar, op de een of andere manier, steeds weer mooie gesprekken. Ook nu weer met een vriend van Gabriël. Ook deze jongeman konden we een bijbel overhandigen en uiteraard kreeg hij ook een ijsmuts. met het mooie labeltje † = ♥. Ik hoop de mensen daar aan boord toch nog een keer openlijk te kunnen spreken.
Naast de Seaway Moxie lag een ander werkschip de Sun Enabler. Hier hebben we kort met de Noorse 2e officier gesproken. De bemanning was nu erg druk dus we komen een andere keer terug op dit schip. Op het terrein van Broekman, waar mijn havenpas niet geldig is, lagen 2 schepen die ik graag wilde bezoeken. De portier was een jongeman die ik al eerder had ontmoet en met hem een leuk gesprek gehad. Het bezoeken van de Polar Queen was geen probleem. We gingen lopend over de enorm ruime kade naar het schip. De ontvangst was aller hartelijkst. De Filipijnse wachtman belde de 2e officier, ook van de Filipijnen. We kregen koffie en er ontstond een gaaf gesprek over ons geloof in Jezus. Even later werden we begeleid naar de recreatiezaal waar een Filipijnse vrouw net met stofzuigen wilde beginnen. Nu was het mij al opgevallen hoe schoon dit schip was. Inderdaad de reden was… vrouwen aan boord! De jonge vrouw was erg open voor het evangelie. Enthousiast vroeg ze of we niet terug wilden komen zodat de andere bemanningsleden ook konden luisteren. Na wat heen en weer gepraat bleek dat we slechts 20 minuten hoefden te wachten voor het koffiepauze zou zijn. Dat kwam mooi uit. Wildrik en ik gingen nog extra spullen halen uit de auto en konden dan om 15 uur weer aan boord zijn.
Het werd een prachtige bijeenkomst met zo’n 12 Filipijnse mannen en vrouwen. We kregen een heerlijk gebakje met een soort vanille saus. Van mij mag dit elke dag wel in veelvoud worden opgediend. 😉 Maar de reden van ons bezoek was uiteraard toch het delen van ons geloof in Jezus. Heel eenvoudig kon ik vertellen over Jezus en zijn offer dat Hij uit liefde voor de mens heeft volbracht. Een van de aanwezige mannen vroeg hoe hij zeker kon zijn dat God hem nooit zou verlaten. Kijk dat zijn mooie vragen die getuigen van een echte belangstelling. Wildrik was mij tot een enorme steun, hij merkte dat menigeen vocht tegen tranen. Het was gaaf om daar tegen deze Filipijnse mensen te getuigen. We kregen van een paar aanwezigen ook de vraag of we ze op een zondag naar een kerk konden brengen. Nou, ken ik in de stad Groningen een Engelse kerk ‘De Vineyard’. Daar komen buitenlanders waaronder veel studenten. Maar ook zijn er in Roodeschool tegenwoordig een prachtige samenkomsten. Of het echter op korte termijn mogelijk is om met een groepje een van de diensten bij te wonen hangt mede af van de werkzaamheden aan boord. Maar ik zal zeker terug komen op dit schip. Wellicht kunnen we ook aan boord een soort samenkomst houden. Ik heb bijbels uitgedeeld en een paar mensen wilden met elkaar de Bijbelstudie ‘De brug’ volgen. Ik zal volgende week weer terug gaan naar dit schip om de mensen te helpen en te bemoedigen. Ook nu weer een aantal ijsmutsen uitgedeeld en ook nu weer bezorgde het labeltje ontroerende momenten. Hoeveel moois zit er niet in de kleine dingen. God is goed!